Με μακροσκελή, εμπεριστατωμένη, επιστολή που απέστειλε στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Ανδρέας Φούρας διαμαρτύρεται για το γεγονός πως και η ίδια υιοθετεί την ανιστόρητη θεωρία ότι η Επανάσταση ξεκίνησε από τη Μάνη, και όχι από τα Καλάβρυτα,
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παραβρέθηκε, στις 17 Μαρτίου, στις εορταστικές εκδηλώσεις της Αρεόπολης, που διεκδικεί τα πρωτεία στην έναρξη του Αγώνα, αλλά δεν πήγε ακολούθως και στη μαρτυρική πόλη της Αχαΐας.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μπορούσε να εκφράσει την επιθυμία να παραστεί και στις εορταστικές εκδηλώσεις, που έγιναν στην Αχαϊα στις 21 Μαρτίου.
Με την παρουσία της στην Αρεόπολη, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειξε ξεκάθαρα ότι υιοθετεί την εκδοχή της εν λόγω περιοχής, ότι δηλαδή από εκεί ξεκίνησε η Επανάσταση, κάτι που υπογράμμισε και στις δηλώσεις της, στις οποίες, εκτός άλλων, επεσήμανε:
«Βρίσκομαι στην ηρωική Αρεόπολη, για να τιμήσω τη μνήμη των Μανιατών που 200 χρόνια πριν ξεκίνησαν τον αγώνα για την απελευθέρωση του έθνους από τον κατακτητή, υψώνοντας λάβαρο με το σύνθημα “Νίκη ή Θάνατος”.
Εξάλλου, στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και σε ανάρτηση της στο διαδίκτυο, στην οποία ανέφερε:
«Στις 17 Μαρτίου 1821 οι Μανιάτες υψώνουν στην Αρεόπολη λάβαρο με σύνθημα “Νίκη ή θάνατος” και ξεκινούν τον αγώνα για την απελευθέρωση του έθνους από τον τούρκο κατακτητή.
Ο ηρωισμός τους συνεγείρει το εθνικό μας φρόνημα και μετουσιώνεται σε ευθύνη για το παρόν και το μέλλον».
Δεν έφτανε μόνο αυτό αλλά ακολούθησε και η υποβάθμιση της παρουσίας του Λαβάρου της Αγίας Λαύρας, στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της Αθήνας, γεγονός που ανέδειξε ο Ανδρέας Φούρας, που προκάλεσε την άμεση αντίδραση και του δημάρχου Καλαβρύτων Θανάση Παπαδόπουλου. Κι αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Με επιστολή του στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, ο Θανάσης Παπαδόπουλος εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του, επισημαίνοντας ότι η υποβάθμιση του Λαβάρου «θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως παραχάραξη της ιστορικής μνήμης και έλλειψη σεβασμού στην ιστορική πραγματικότητα».
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
«Μην επιτρέψετε να σβήσει η φλόγα της Αγίας Λαύρας»
«Όσοι επιχειρούν να παρασύρουν την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας σε λάθος ιστορικές παραδοχές το κάνουν χωρίς να παραπέμπουν σε ασφαλείς ιστορικές πηγές»
Η επιστολή του Ανδρέα Φούρα στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, έχει ως εξής:
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η πρόσφατη επίσκεψη σας στην Μάνη για τους εορτασμούς των 200 ετών από την επανάσταση του 1821, η εκεί ομιλία σας, καθώς και όσα προ των οφθαλμών σας εξελίχθηκαν, μειωτικά για το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας, κατά την παρέλαση για τα 200 χρόνια, με υποχρεώνουν να σας κάνω γνωστά τα παρακάτω υπογραμμίζοντας την αλήθεια για όσα πράγματι συνέβησαν τον Μάρτιο του 1821 στα Καλάβρυτα και την Αγία Λαύρα.
Το τελευταίο τέταρτο του αιώνα που έφυγε, άνοιξε στη χώρα, μια συζήτηση για την αλήθεια και τους μύθους που συνδέονται με το 1821. Στην αναζήτηση και την αξιολόγηση ιστορικών δεδομένων ήρθαν στην επικαιρότητα και τον διάλογο νέα στοιχεία. Είναι βέβαιο πως από την 27ην Φεβρουαρίου 1821 ο Π. Π. Γερμανός είχε ανέβει και παρέμενε στην Αγία Λαύρα. Ένα σημαντικό ντοκουμέντο ιδιαίτερης αξίας είναι η ομιλία του Π. Π. Γερμανού.
Η ομιλία του Παλαιών Πατρών Γερμανού έγινε σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου τύπου στην Αγία Λαύρα 20 Μαρτίου 1821 και δημοσιεύθηκε στην γαλλική εφημερίδα LE CONSTITUTIONEL την 6η ΙΟΥΝΙΟΥ 1821, στους TIMES του Λονδίνου την 11η ΙΟΥΝΙΟΥ 1821 ενώ αντίστοιχο δημοσίευμα βρίσκουμε στην εφημερίδα του Βελγίου JURNAL DE LIEGE την 10η ΙΟΥΝΙΟΥ1821. Η απόσταση από τον χρόνο της ομιλίας στην ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ έως την δημοσίευσή της στην ΓΑΛΛΙΑ την ΑΓΓΛΙΑ και το ΒΕΛΓΙΟ 80 περίπου ημέρες είναι εύλογη για τα δεδομένα της εποχής. Το κείμενο, όπως ακριβώς δημοσιεύθηκε, έχει ως εξής:
Διακήρυξις του ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ εξάρχου πρώτης κατά την τάξιν Αχαΐας αρχιεπισκόπου Πατρών, προς τον κλήρον και τους πιστούς της Πελοποννήσου ,η οποία εξεφωνήθη εντός της Μονής των αδελφών της Λαύρας του όρους ΜΠΕΛΙΝ την 20ην Μαρτίου 1821.
«Πολυαγαπημένοι μας αδελφοί,ο Κύριος ο οποίος ετιμώρησε τους πατέρας μας και τα τέκνα αυτών, σας αναγγέλλει δια του στόματός μου το τέλος των ημερών των δακρύων και των δοκιμασιών. Η φωνή Του είπε, ότι είσθε ο στέφανος του κάλλους και το διάδημα της Βασιλείας Του. Η αγία Σιών δεν θα παραδοθεί πλέον εις την ερήμωσιν. Ο ναός του Κυρίου ο οποίος εβεβηλώθη ωσάν ένας άθλιος χώρος, τα σκεύη της δόξης τα οποία εσύρθησαν εις τον βούρκον, θα γίνουν καταιγίς. Η άβυσσος την άβυσσον επικαλείται, η παλαιόθεν ευσπλαχνία του Κυρίου θα επισκιάσει τον λαόν Του. Η φυλή των Τούρκων υπερέβη το μέτρον των ανομιών, η ώρα του καθαρμού έφτασε συμφώνως προς το λόγον του αιωνίου να πετάξεις έξω,να διώξεις τον σκλάβον και τον υιόν του. Να είσθε λοιπόν αγαπημένοι ως έθνος των Ελλήνων, φυλής Ελληνικής δυο φορές δοξασμένοι από τους πατέρες σας, οπλισθείτε με τον ζήλο του θεού,έκαστος εξ υμών ας ζωσθεί την ρομφαίαν του, διότι είναι προτιμώτερον να αποθάνει τις με τα όπλα του ανά χείρας, παρά να καταισχύνει τα ιερά της πίστεως του και της πατρίδος του. Εμπρός λοιπόν ας συντρίψωμε τα δεσμά του ζυγού ο οποίος επικάθηται επί την κεφαλήν μας διότι είμεθα οι κληρονόμοι του θεού και οι συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού. Οι άλλοι και όχι ημείς οι ιερωμένοι θα σας ομιλήσουν δια την δόξαν των προγόνων σας. Εγώ όμως θα επαναλάβω το όνομα του θεού προς τον οποίον οφείλωμεν αγάπην ισχυροτέραν και από τον θάνατον. Αύριον ακολουθούντες τον Σταυρόν, θα βαδίσωμεν προς αυτήν την πόλιν των Πατρών, της οποίας η γη είναι ηγιασμένη από το αίμα του ενδόξου μάρτυρος Αποστόλου Αγίου Ανδρέα. Ο κύριος θα εκατονταπλασιάσει το θάρρος σας. Ίνα δε προστεθούν εις υμάς αι αναγκαίαι δια να αναζωογονηθείτε δυνάμεις σας απαλλάσσω από την νηστείαν της τεσσαρακοστής την οποίαν τηρούμεν.
Στρατιώται του Σταυρού ο,τι καλείσθε να υπερασπισθείτε, είναι αυτό τούτο το θέλημα του ουρανού. Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος να είσθε συγχωρημένοι από πάσας τας αμαρτίας σας».
Γι’ αυτήν την ομιλία γράφει πρώτος ο Πουκεβίλ, στο βιβλίο του «Ιστορία της Αναγέννησης της Ελλάδος» , το οποίο μεταφράστηκε στα Ελληνικά το 1890, υπήρξαν δε σχετικά δημοσιεύματα στην εφημερίδα ΒΗΜΑ το 1966, στην ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ το 1988 και σε φυλλάδιο της Ι. Μ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας το 1993.
Αντιγράφουν για να λάβουν παράσημο προοδευτισμού
Οι αναφορές που γίνονται σε ημερομηνίες και χρόνους έχουν όμως εξαιρετική σημασία. Είναι παγκοίνως γνωστό πώς πρόσφατα μια σειρά πρόσωπα συνασπίστηκαν για να προβάλλουν την άποψη ότι, «ουδέν αξιοσημείωτον συνέβη στην Αγία Λαύρα».
Κάποιοι ακαδημαϊκοί ιστορικοί, τοπικιστές μελετητές, ιστοριοδίφες, δημοσιογράφοι, άλλοι για λόγους ιδεολογικούς, άλλοι για αντιθρησκευτικούς, μερικοί γιατί αντιγράφουν άλλους, κάποιοι για να λάβουν παράσημο προοδευτισμού (αφού… αντιστρατεύονται ακόμα και σε ¨εθνικούς μύθους¨), βρέθηκαν στην ίδια «αντιλαυρική άποψη». Ας δούμε, λοιπόν, πώς έχουν τα πράγματα.
Ο καθηγητής Απ. Δασκαλάκης έγραψε, πιθανόν πρώτος, πως η ομιλία του Π. Π. Γερμανού στην Αγία Λαύρα «πρέπει να είναι κατασκευασμένη από τους Πουκεβίλ και Γερμανό» δεν έχει όμως προσκομίσει κάποιο αναντίρρητης ιστορικής αξίας στοιχείο. ΟΥΤΕ ΕΝΑ. Αντιθέτως, δεν εξήγησε πως γίνεται ενώ ο Πουκεβίλ γνώριζε καλά τον Γερμανό και το όρος Βελιάς το δημοσίευμα να αναφέρει τον Γερμανό ως ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ και το όρος Βελιά ως ΜΠΕΛΛΙΝ; Επομένως ο Πουκεβίλ δεν έχει σχέση με την δημοσίευση της ομιλίας. Ποιος άλλος εκτός από τον Π. Π. Γερμανό μπορεί να είχε εκφωνήσει αυτήν την σπουδαία σε θεολογικό περιεχόμενο ομιλία; Μπροστά σε αυτήν την δυσκολία δέχονται πως ο Γερμανός έγραψε μεν …δεν εκφώνησε όμως την ομιλία. Και αυτά μόνον ως υπόθεση. Εν πάση περιπτώσει όμως ποιος μπορεί να πιστέψει ότι την ώρα της πολιορκίας του Κάστρου της Πάτρας, την ώρα που ξεσηκωνόταν Μοριάς και Ρούμελη, ο Πρωτεργάτης του αγώνα Γερμανός μαζί με τον Πουκεβίλ ,έγραφαν πλαστές ομιλίες και τις έστελναν σε Παρίσι, Λονδίνο, Βιέννη και Λιέγη, για να δημοσιευθούν και να κατοχυρώσουν έτσι την….. υστεροφημία του Ιεράρχη;
Δεν φτάνει και δεν αρκούνται, όμως, στην άρνηση της, μεγάλης ιστορικής σημασίας, ομιλίας, αλλά γιγαντώνουν την μυθοπλασία ισχυριζόμενοι ότι όλα σχεδόν περί την Αγία Λαύρα είναι εθνικός μύθος. Οι πιο ακραίοι -αντιθρησκευτικοί και τοπικιστές κυρίως-γράφουν απαξιωτικά πως «ουδέν το αξιοσημείωτον συνέβη στην Αγία Λαύρα». Οι ολιγότερο ακραίοι της ίδιας σχολής κινούνται στο «ναι μεν αλλά». Στηρίζουν τον ισχυρισμό τους σε μια φράση του Σπ. Τρικούπη ότι «δεν είναι αληθής η ευρέως εν Ελλάδι διαδεδομένη άποψις ότι το πρώτον εν τη Αγία Λαύρα υψώθη η σημαία της επαναστάσεως».
Δίνουν βάρος στο «δεν είναι αληθής» και όχι στο «το πρώτον». Γιατί το γράφει αυτό ο Τρικούπης; Μα φυσικά γιατί έχει γράψει ήδη πώς στις 17 Μαρτίου, δηλαδή την ίδια μέρα, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης λίγο έξω από το Βουκουρέστι στη Μονή Ταξιαρχών ύψωσε την σημαία και κήρυξε «το πρώτον» την επανάσταση.
Κάνουν πως ξεχνούν ότι 17 Μαρτίου πανηγύριζε η Αγία Λαύρα λόγω του προστάτη της ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ. Δίνουν επίσης βάρος στο ότι ο Γερμανός έφυγε για τα Νεζερά στις 23 Μαρτίου και ισχυρίζονται πως αφού ήταν εκεί δεν θα μπορούσε να ήταν στην Αγία Λαύρα . Δεν γνωρίζουν ή κάνουν πως δεν γνωρίζουν όμως, πως η απόσταση Νεζερών – Αγίας Λαύρας και Νεζερών- Πάτρας ήταν με τα μονοπάτια και τα μεταφορικά μέσα της εποχής το πολύ 6 ώρες.
Ο ίδιος ο Γερμανός, αναφέρει πως αναχώρησε για τα Νεζερά στις 23. Αν δεν ήταν στην Αγία Λαύρα (πλήθος μαρτυριών επιβεβαιώνουν την παρουσία του εκεί) από που αναχώρησε; Ας δούμε, όμως, ιστορικές μαρτυρίες για την Αγία Λαύρα.
Έγραψαν, είπαν, πρωταγωνιστές των γεγονότων της εποχής
Γράφει ο Σπ. Τρικούπης: «Την δε επιούσαν μετέβησαν εις την μονήν της Αγίας Λαύρας.… υποπτευθέντες δε ένοπλον καταδίωξιν … αποφάσισαν να στρατολογήσωσι εις υπεράσπισιν των». (αναφέρεται εις την 15ην Μαρτίου).
Αναφέρει ο Τζόρτζ Φίνλευ: «Όλη η συνοδεία εξεκίνησε δια την μονήν της Αγίας Λαύρας». (αναφέρεται εις την 15ην Μαρτίου).
Γράφει ο Ι. Φιλήμων: «Οι δε αχαιοί συνήλθον εις την μονήν της Λαύρας κειμένην κατά τα Καλάβρυτα΄΄ εκεί μεταξύ άλλων ήταν «ο μητροπολίτης Γερμανός την θέσιν του μέντωρος επέχον».
Αναφέρει ο Ν. Σπηλιάδης: «Οι δε προσφυγόντες εις την Αγίαν Λαύραν έστειλαν τετρακοσίους Έλληνες στρατιώτες όσους είχαν συναγάγει περί αυτούς εις Καλάβρυτα» (Η πολιορκία των Καλαβρύτων ήταν τετραήμερη, ξεκίνησε στις 17 μετά την πρώτη ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα και κατέληξε με την απελευθέρωση της πόλεως μετά από φονικές μάχες στις 21 Μαρτίου
Γράφει ο Αμ. Φρατζής: «Ανεχώρησαν άπαντες εκ της μονής και ομού Π. Π. Γερμανός και Α. Ζαΐμης απήλθον εις Αγιον Βλάσιον». (αναφέρεται εις την 23ην Μαρτίου). Ο Καλαβρυτινός προεστός Χαραλάμπης σε σωζόμενη επιστολή του στις 20 Μαρτίου γράφει: «Αγαπητοί γέροντες των χωρίων Κατσάναις σας χαιρετώ. Εις αύτοθι εδιορίσθη ο καπετάν Κωνσταντής Πετμεζάς δια να έρθει να συνάξει ανθρώπους όσοι είσθε ικανοί και με άρματα,όλοι θέλει ακολουθήσετε κοντά του.
Στις 23 Μαρτίου οι Κερνίκης Προκόπιος, Ασημ. Ζαΐμης, Σωτ. Χαραλάμπης κλπ, γράφουν από τα Καλάβρυτα στην μονή Αγίας Λαύρας : «Να ξεκινήσετε τα ζώα με τα σακκιά και τα κοπέλια να προφτάσομεν αύριο το γεύμα εις Νεζερά δια να υπάγουν εις Ομπλού». (είχαν ήδη απελευθερωθεί τα Καλάβρυτα από την 21η).
Ο Θ. Κολοκοτρώνης επίσης μαρτυρεί: «Ο Ζαΐμης και οι άλλοι που όδευαν μαζί του προς Τρίπολη πήραν τα όπλα κατά των Τούρκων». Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (εκδ. Αθηνών) γράφεται: «Μαρτυρίες από οικογενειακά αρχεία αγωνιστών αναφέρουν ότι όχι μόνο αποφασίστηκε στην Αγία Λαύρα η έναρξη της επαναστάσεως αλλά πως ¨έγινε ειδική δοξολογία στις 17 Μαρτίου και ορκωμοσία».
Στις 19 Μαρτίου από τα Καλάβρυτα οι Νικόλαος Χριστόδουλου Σολιώτης και Α. Σκαλτσάς γράφουν σε εύγλωττο μήνυμα που υπογράφουν: «Εξοχώτατε Α.Μ. χθές ετελέσθη στεφάνωμα και έστω εις γνώσιν Σας». ( Έγινε δηλ. ορκομωσία).
*Ο Ι. Φιλήμων γράφει: «Η Λαύρα εδέχθη τους Αχαιούς συσκευθέντας και πρώτους κινηθέντας κατά την Πελοπόννησον».
*Η Επιτροπή Εκδουλεύσεων με την προεδρεία του Γενναίου Κολοκοτρώνη γράφει για τον Π. Π. Γερμανό: «υπηρέτησεν απ αρχήν μέχρι τέλους του αγώνος σπουδαίως, υψώσας εν τη μονή της Αγίας Λαύρας την σημαίαν της επαναστάσεως».
*Ο Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος σε ομιλία του στην Αγία Λαύρα είπε επί λέξει: «Θεωρώ εαυτόν ευτυχή διότι εν μέσω ευρεθείς της κλαγγής και του καπνού αυτών τω ιδίων τουρκοφάγων όπλων των από του ιερού λόφου (Αγίας Λαύρας) αντηχησάντων, και υπό τών κυματισμών αυτής, της παρά του ιεράρχου Γερμανού υψωθείσης σημαίας του σταυρού». Και συνέχισε: «Εδώ επάνω εις τούτον τον ιερόν λόφον ο αείμνηστος ιεράρχης Γερμανός με την αριστεράν κρατών τα πρακτικά της μικρού αποτελεσθείσης μυστικής εν Αιγίω Συνελεύσεως και με την δεξιάν χείραν υψώνων την σημαίαν ταύτην του σταυρού,αναγεγραμένην έχουσαν την κοίμησιν της Θεοτόκου και υπέρ ταύτην ανηρτημένον το σύνθημα Ανάστηθι Ελλάς Ελευθερίαν η θάνατον ομνύομεν επί τω ονοματί σου».
*Ο Κανέλλος Δεληγιάννης στα απομνημονεύματά του διηγείται: «Οι συναχθέντες λοιπόν εις την Αγίαν Λαύραν απεφάσισαν και ύψωσαν την σημαίαν της επαναστάσεως κατά τας 23 Μαρτίου 1821 προσφέροντες πάνδημον δοξολογίαν προ του υψίστου και το σύνθημα ελευθερία η θάνατος».
*Ο επίσκοπος Έλους (Λακωνία) Άνθιμος και οι προύχοντες της Λακεδαίμονος γράφουν προς τούς Σπετσιώτες: «Εκινήθη η υπόθεσις πρώτα από Καλάβρυτα και δεύτερον εκ Μάνης΄΄. (γνώριζαν τι έγινε στα μακρυνά Καλάβρυτα οι Λάκωνες και αγνοούσαν τι γινόταν δίπλα τους;).
*Ο φιλέλληνας Τόμας Γκόρντον στο βιβλίο του το 1832 γράφει: «Ο Π. Π. Γερμανός και οι συν αυτώ αρνούμενοι να πάνε στην Τρίπολη ύψωσαν την σημαία του σταυρού και στις 21 Μαρτίου κυρίευσαν τα Καλάβρυτα»
*Ο πρέσβης της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη κατά το 1821 Αντ Οστεν, σε βιβλίο του το 1834 γράφει: «Ο Ανδρέας Λόντος, ο Ζαΐμης και ο Γερμανός εστάθησαν εις τα Καλάβρυτα και ύψωσαν στις 23 Μαρτίου την σημαία της επαναστάσεως».
*Ο φιλέλληνας Μαξίμ Ρεϊμπώ στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 1824 γράφει: «Ο Π. Π. Γερμανός και οι προεστοί κατόπιν κοινής συμφωνίας ύψωσαν το λάβαρο του σταυρού στα Καλάβρυτα στις 23 Μαρτίου του 1821».
- Σάμιουελ Χάου στην Ν.Υόρκη το 1828 γράφει: «Ο Γερμανός έφτασε στα Καλάβρυτα…προέταξε το σύμβολο του σταυρού και κάλεσε τον λαό εν ονόματι του θεού και της ελευθερίας να πάρει τα όπλα. Έτσι η σπίθα άναψε γιγαντώθηκε σε φλόγα και εξαπλώθηκε γρήγορα στο Μοριά».
*Τα τουρκικά αρχεία η επίσημη τουρκική ιστοριογραφία του Ahmet Cevder Pasa δεν αμφιβάλει είναι κατηγορηματική: «Η επανάσταση άρχισε από τα Καλάβρυτα στις 21 Μαρτίου» και «ο πατριάρχης γνώριζε τι θα γινόταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Μοριά και ειδικά στα Καλάβρυτα για αυτό απαγχονίστηκε»
*Ο Ιωάννης Κωλέττης στο υπόμνημά του προς τον Όθωνα, το οποίο κατέθεσε το 1834 στα γαλλικά ,αφού αναφέρει ότι η επανάσταση άρχισε στις 17 Μαρτίου στα Καλάβρυτα και πώς στις 25 Μαρτίου γενικεύθηκε στην Πελοπόννησο, εισηγήθηκε όπως η 25 Μαρτίου ορισθεί ως Εθνική Εορτή.
- Ο Όθωνας, το έτος 1834, έδωσε εντολή στον Γερμανό χαράκτη Κάρλ Λάγγε να φιλοτεχνήσει μετάλλιο για το 1821.Το μετάλλιο κυκλοφόρησε το 1836 και στην μία όψη φέρει προσωπογραφία του Π. Π. Γερμανού ενώ στην άλλη τον Γερμανό με αγωνιστές να υψώνει το Λάβαρο καθώς ύπερθεν γράφει: «Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΥΨΩΣΩ ΑΥΤΟΝ» ενώ κάτω γράφει: «25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ».
Γραπτές μαρτυρίες, που δεν αμφισβητούνται
Όλα τα παραπάνω στηρίζονται και υποστηρίζονται από γραπτές μαρτυρίες που ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει. Η Λαύρα και τα Καλάβρυτα είναι ο τόπος που άναψε η φλόγα της Ελευθερίας. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν μαρτυρίες, που δεν αμφισβητούνται, που δίνουν όμως διαφορετικές ημερομηνίες για την ύψωση του Λαβάρου και την κήρυξη της επανάστασης. Στην Λαύρα συγκεντρώθηκαν στις 17 Μαρτίου, όλοι. Και αυτοί που επέστρεψαν από την διαδρομή προς Τρίπολη και αυτοί που δεν είχαν ξεκινήσει. Στις 17 Μαρτίου, εορτή του Αγίου Αλεξίου, ιερατείο, πρόκριτοι, προσκυνητές , λαός ήσαν στη Λαύρα για να συνεορτάσουν την μνήμη του Αγίου και να προσκυνήσουν την κάρα του. Πλησίαζε η 25η Μαρτίου που είχε ορισθεί από την Φιλική Εταιρία ως η ημέρα έναρξης της επανάστασης.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης με τον Παπαφλέσσα, στη σύναξη της Βοστίτσας, σε όσους συμμετείχαν και στον Γερμανό, επομένως, είχε στείλει το μήνυμα. Η συγκυρία προσφερόταν . Το Βυζαντινό τυπικό των ορκωμοσιών (δοξολογία, ομιλία, λάβαρο) την ίδια μέρα εξελίχθηκε με πρωταγωνιστές τον Αλ. Υψηλάντη στο Βουκουρέστι και τον Π. Π.Γερμανό στην Αγία Λαύρα.
Οι μαρτυρίες που ομιλούν για κήρυξη της επανάστασης στις 17 Μαρτίου, στην Αγία Λαύρα, είναι πολλές και έγκυρες. Άλλωστε, συνδέονται απόλυτα τόσο με τα γεγονότα που προηγήθηκαν όσο και αυτά που ακολούθησαν (πολιορκία και απελευθέρωση Καλαβρύτων κλπ).
Το κέντρο του αγώνος ήταν το μοναστήρι
Υπάρχει όμως ανάγκη εξήγησης για όσα συνέβαιναν στην Αγία Λαύρα τις επόμενες ημέρες. Το πιο σίγουρο καταφύγιο το κέντρο του αγώνος εκείνες τις ώρες ήταν το μοναστήρι. Εκεί προσέτρεχαν όλοι για να πάρουν πληροφορίες για να προσκυνήσουν να ορκιστούν και να διαθέσουν τον εαυτό τους στον υπέρ πάντων αγώνα. Δεν θα αμφισβητηθεί ότι κάθε βράδυ λειτουργούσε ο Ναός. Εκεί και εμψυχωτικές ομιλίες έγιναν, και αλλεπάλληλες ορκωμοσίες, και μεταλήψεις θείας κοινωνίας. Αυτή είναι και η πιο εύλογη εξήγηση, τόσο για την ομιλία Γερμανού (20 Μαρτίου) για το «εχθές ετελέσθη στεφάνωμα» του Σολιώτη (19 Μαρτίου) και όσα μαρτυρούνται για την ημέρα του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου). Ανάλογα με την ημέρα που βρέθηκε στην Λαύρα, ο μάρτυρας καταθέτει και τη δική του αλήθεια.
Όσοι ισχυρίζονται τα αντίθετα το κάνουν χωρίς ιστορική προσήλωση, υπηρετώντας όπως προείπα αλλότριους προς την αλήθεια στόχους. Προσωπικά, ούτε είμαι ούτε παριστάνω τον ιστορικό. Παραθέτω, όμως, αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία. Όσοι επιχειρούν να παρασύρουν την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας σε λάθος ιστορικές παραδοχές το κάνουν χωρίς να παραπέμπουν σε ασφαλείς ιστορικές πηγές.
Κυρία Σακελλαροπούλου,
Είσθε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το Έθνος πορεύθηκε 2 αιώνες με την βαθειά πεποίθηση βεβαιότητα πως λαός και εκκλησία με σύμβολα την Αγία Λαύρα και το Λάβαρο συμπορεύθηκαν στους δρόμους της ελευθερίας.
Θα κλείσω με μιαν ακόμη υπενθύμιση. Στην Προεδρική Φρουρά έχει ανατεθεί η προστασία του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη.
Εκεί, από το 1932, με απόφαση του Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου καίει το φως από την καντήλα της ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ. Αυτήν, σε κανέναν μην επιτρέψετε να την σβήσει.
Με βαθειά εκτίμηση
Ανδρέας Φούρας, από το Μάνεσι Kαλαβρύτων
Υ.Γ. Ο Φρανσουά Μιτεράν είχε πει πως πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Τολμώ να πω πως η κακομεταχείριση εθνικών συμβόλων είναι σημάδι παρακμής.
(από την εφημερίδα “Νεολόγος”).
από το http://achaiavoice.gr
Πηγή: Αχαΐα: Eπιστολή Α.Φούρα στην ΠτΔ Α.Σακελλαροπούλου: Ανιστόρητη θεωρία ότι η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε από την Μάνη, και όχι από την Αγία Λαύρα
