Στο τρίτο βιβλίο του συμπατριώτη μας Τάσου Χρ. Βαγενά, καταγράφονται, η ιστορική τους διαδρομή από τον Έλγιν μέχρι να εκτεθούν στο Βρετανικό Μουσείο. Παρουσιάζει τη διαδρομή των Μαρμάρων και την ντροπιαστική βρετανική συμπεριφορά, η οποία δεν επιτρέπει την επιστροφή των τεχνουργημάτων πίσω στην πατρίδα τους…Μέσα σε αυτή την ντροπιαστική τετραετία, ο Μπρους ή Έλγιν όπως τον ξέρουμε καλύτερα στη χώρα μας, ξήλωσε τα θρυλικά μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία το 1806 έστειλε την Βρετανία, μαζί με άλλα τεχνουργήματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ανάμεσά τους και μια Καρυάτιδα.
Στο βιβλίο «Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ» καταγράφονται, η ιστορική τους διαδρομή από τον Έλγιν μέχρι να εκτεθούν στο Βρετανικό Μουσείο – Β.Μ. τα μέσα διεκδίκησης της επιστροφής τους, νομικά, πολιτικά, διπλωματικά και κινηματικά, οι θέσεις της Βρετανίας, του Β.Μ. και της Ελλάδος, τα επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα της διεκδίκησης, οι υπερβολές και οι αντιφάσεις, μέσα από τις απόψεις, μμε, δημοσιογράφων, κομμάτων, πολιτικών, επιστημόνων και άλλων προσωπικοτήτων.
Αναδεικνύονται οι διαχρονικές φθορές και στο Β.Μ. στα μνημεία της Ακρόπο-λης και τα Γλυπτά του Παρθενώνα από τις αναστηλωτικές εργασίες χωρίς έρευνα και μελέτη, τις περιβαλλοντικές συνθήκες, την μεγάλη επισκεψιμότητα και άλλες παρεμβάσεις.
Οι διαδοχικές βλάβες, από τον Έλγιν μέχρι τις μέρες μας, με αποκορύφωμα την κλοπή πολύτιμων αντικειμένων, μεταξύ αυτών και ελληνικών, ισχυροποιούν το αίτημα της επιστροφής και καταρρέει για μια ακόμη φορά το επιχείρημα ότι τα Γλυ-πτά είναι περισσότερο ασφαλή στο Β.Μ παρά στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως – Ν.Μ.Α.
Οι Εργατικοί έχουν θέση επιστροφής με τη μορφή ενός άτυπου δανείου, που δεν υποχρεώνει την Ελλάδα να αναγνωρίσει τη βρετανική ιδιοκτησία των Γλυπτών. Αυτά τα δάνεια θα μπορούσαν να ανανεώνονται ξανά και ξανά με την ελπίδα ότι στο μεταξύ θα βρεθεί μια οριστική διευθέτηση.
Οι Συντηρητικοί αρνούνται κατηγορηματικά την επιστροφή οποιουδήποτε κλεμμένου πολιτιστικού αντικειμένου. Υπέρ της επιστροφής και την επανένωσης των Γλυπτών τάσσονται και βουλευτές του Εθνικιστικού Σκωτικού Κόμματος.
Το Β.Μ. επιτρέπει το δανεισμό αρχαιοτήτων με την προϋπόθεση αναγνώρισης της βρετανικής κυριότητας.
Από την πλευρά της Ελλάδος έχουν απορριφτεί, ή άποψη του δανεισμού με αναγνώριση της κυριότητας στο Β. Μ. γιατί τα Γλυπτά έφτασαν εκεί ως προϊόντα κλοπής, ή ίδρυση ενός παραρτήματος του στο Ν. Μ. Α. και η αποστολή ενός τμή-ματος των Γλυπτών στην Αθήνα, εκ περιτροπής για αρκετά χρόνια, με αντάλλαγμα το Β.Μ. θα λαμβάνει άλλες αρχαιότητες ως δάνειο και γύψινα αντίγραφα των Γλυ-πτών. Διεκδικεί το σύνολο της επιστροφής των Γλυπτών.
Αρνείται τη δικαστική διεκδίκηση γιατί, τα όποια έγγραφα μπορεί να χρησιμο-ποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία ιδιοκτησίας, σε περίπτωση αρνητικής ή αμφι-σβητούμενης κρίσης η βρετανική πλευρά θα έχει το δεδικασμένο αλλά και γιατί η διεκδίκηση πέραν από τη νομική της πλευρά είναι και ηθικό είναι και πολιτικό θέμα. Θέση της Ελλάδος είναι ο μόνιμος επαναπατρισμός και επανένωση του συνόλου των Γλυπτών.
Θεωρεί την αφαίρεση των Γλυπτών, πράξη ιμπεριαλιστικής λεηλασίας και πο-λιτιστικού βανδαλισμού, ηθικά προβληματική και παράνομη, αντικείμενα κλοπής, που συνοδεύτηκε με μη αναστρέψιμες φθορές και καταστροφή της φυσικής, αισθη-τικής και νοηματικής τους ακεραιότητας.
