Γράφει ο Δημήτριος Π. Κοσμόπουλος, Φοιτητής Οικονομικών Επιστημών
Σχεδόν ποτέ δεν έχω αρθρογραφήσει σε πρώτο ενικό. Αυτή τη φορά όμως είναι κάτι αναπόφευκτο. Διότι θα αναφερθώ πάνω σε ένα δικό μου βίωμα. Μία προσωπική μου διάκριση. Πιθανότατα τη σημαντικότερη που έχω πετύχει μέχρι σήμερα. Κι όμως, η συγκεκριμένη διάκριση εκτός από ατομική είναι ταυτόχρονα και εθνική. Και ίσως ως τέτοια θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται περισσότερο. Για όσους ενδεχομένως δεν έχουν αντιληφθεί σε τι αναφέρομαι, πρόκειται για την πρόσφατη διπλή διάκριση στην «Ολυμπιάδα Αθλημάτων Νόησης 2019», που διεξήχθη στο Λονδίνο, και, πιο συγκεκριμένα, για την κατάκτηση 2 μεταλλίων από μέρους μου σε 2 διαφορετικά αγωνίσματα του γνωστού επιτραπέζιου παιχνιδιού και αθλήματος νόησης Stratego.
Η Ολυμπιάδα Αθλημάτων Νόησης, γνωστή διεθνώς ως “Mind Sports Olympiad – MSO”, διεξάγεται κάθε χρόνο από το 1997 και περιλαμβάνει μία σειρά από διαφορετικά αθλήματα νόησης, όπως σκάκι, στρατέγκο, πόκερ, αγώνες μνήμης και πολλά ακόμα συμπεριλαμβανομένων διαφόρων board αλλά και card games. Η δική μου συμμετοχή φέτος ήταν στο «Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Stratego Duel 2019» και στο «Ολυμπιακό Πρωτάθλημα Stratego Classic 2019», τα οποία αποτελούν 2 διαφορετικά αγωνίσματα που εντάσσονται στην κατηγορία του Stratego. Η κατάκτηση από πλευράς μου του Χρυσού Μεταλλίου στο πρώτο αγώνισμα (με συνολική συγκομιδή 8 νικών και μίας ισοπαλίας) ήταν αυτή που –κακά τα ψέμματα- ‘θορύβησε’ περισσότερο. Και αυτό γιατί από τη μια μεριά ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Ολυμπιάδας Αθλημάτων Νόησης που Έλληνας ανέβαινε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, ενώ την ίδια στιγμή η χώρα μας κατάφερνε να πανηγυρίσει –έστω και σε ατομικό επίπεδο- την κατάκτηση ενός ακόμη Παγκόσμιου Τίτλου, που να εντάσσεται κιόλας στα πλαίσια ολυμπιάδας. Σε συνδυασμό με αυτό, η κατάκτηση της 3ης θέσης και του Χάλκινου Μεταλλίου στο δεύτερο αγώνισμα του Stratego ήρθε να συμπληρώσει με τον πιο εμφατικό αλλά και τιμητικό τρόπο την παρουσία μου στην Ολυμπιάδα Νόησης.
Σαφέστατα, δεν μπορώ να κρύψω το γεγονός ότι το να αποτελείς τον πρώτο Έλληνα που καταφέρνει κάτι τέτοιο σε πλημμυρίζει από εντονότατα συναισθήματα δέους και υπερηφάνειας.
Από τη μια μεριά, δέους όταν συνειδητοποιείς σε βάθος χρόνου το μέγεθος και την αξία αυτού που πέτυχες και, από την άλλη, υπερηφάνειας αλλά και συγκίνησης όταν είσαι εκείνος που φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένα ολυμπιακό Χρυσό Μετάλλιο στο οποίο είναι χαραγμένο αυτό που απεικονίζει ο περίφημος αρχαιοελληνικός “αμφορέας του Εξηκία”, τον Αχιλλέα και τον Αίαντα να κάθονται αντικριστά και να παίζουν κάποιο επιτραπέζιο παιχνίδι, το οποίο εφηύρε ο Παλαμήδης, προκειμένου να περάσει η ώρα κατά τη διάρκεια βάρδιάς τους στον Τρωικό πόλεμο.
Όσον αφορά τώρα το γενικότερο μυστικό της επιτυχίας αλλά και τη διαχείρισή της από εδώ και στο εξής, εκ των ων ουκ άνευ είναι όταν θέτεις ένα στόχο να δουλεύεις αθόρυβα έχοντας πάντα γνώθι σαυτόν και χωρίς πολλές φανφάρες. Όσο πιο πολύ ‘διαφημίζεις’ προηγουμένως αυτό που πρόκειται να κυνηγήσεις τόσο περισσότερο ενδεχομένως θ’ακούς πράγματα από γύρω γύρω, τα οποία ίσως σε αποπροσανατολίσουν από το πλάνο σου, και αν δεν επιτύχεις το στόχο που εσύ ο ίδιος έθεσες για τον εαυτό σου στο τέλος να απογοητευτείς ακόμη περισσότερο ή ακόμα ακόμα και να καταντήσεις περίγελος αν ο αρχικός σου στόχος δεν ανταποκρινόταν καν στις πραγματικές σου δυνατότητες. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, η τελική μου συγκομιδή από την Ολυμπιάδα ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό τις προσωπικές μου προσδοκίες, χωρίς παρ’όλα αυτά να θέλω να κρύψω το γεγονός ότι εξαρχής πίστευα πως μπορώ πραγματικά να πετύχω κάτι μεγάλο, τόσο για εμένα τον ίδιο όσο και για την Ελλάδα. Από εκεί και πέρα όμως, η μετέπειτα διαχείριση μιας τέτοιας επιτυχίας είναι επίσης πολύ σημαντική. Το βασικότερο ίσως στοίχημα είναι να καταφέρεις να παραμείνεις αυτός που είσαι και να μην αλλάξεις. Σίγουρα αυτό δεν είναι πάντα κάτι εύκολο, καθώς θα βλέπεις πλέον γύρω σου διάφορα δεδομένα να αλλάζουν, αλλά έχοντας πραγματική πίστη στις αξίες σου και τα πιστεύω, τα οποία καθόρισαν εν τέλει αυτό που είσαι, είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρεις.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά και από εδώ για όλα τα μηνύματα και τη συγκινητική υποστήριξη που έλαβα τόσο από φίλους & γνωστούς όσο και από άγνωστους προς εμένα ανθρώπους όλο το τελευταίο διάστημα. Σε κάθε περίπτωση αυτά είναι που μένουν χαραγμένα στο τέλος περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και σε γεμίζουν αισθήματα προσωπικής δικαίωσης αλλά και ηθικής ικανοποίησης. Κλείνοντας, θέλω να εκφράσω τη βαθιά πίστη μου στις δυνατότητες αυτής της χώρας και στο πόσο ψηλά μπορεί πραγματικά να φτάσει. Αρκεί να το πιστέψουμε όλοι μας αυτό και να το δείχνουμε στην πράξη καθημερινά μέσα από τη δράση μας και τη σταδιακή βελτίωση της νοοτροπίας μας προς το καλύτερο. Αυτό επιθυμώ να κάνω κι εγώ από τη μεριά μου και έτσι μου αρέσει να σκέφτομαι. Άλλωστε, όπως είχε πει και ο Ίων Δραγούμης: “Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα ανθρώπου Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!”.
